Стомленая маска
1.90 BYN
Памер: 130x200 мм
Вага: 225 г
Purchase
Няма на складзе
Апісаньне
Апавяданні / пер. з італьянскай Вольгі Колас. — Мінск: Кнігазбор, 2010. — 168 с.ISBN 978-985-6976-15-8
Пераклад зроблены паводле выданняў:
Antonio Tabucchi. Piccoli equivoci senza importanza
Feltrinelli, 2006 (першае выданне ў 1985);
Antonio Tabucchi. Si sta facendo sempre più tardi, Feltrinelli, 2003
(першае выданне ў 2001)
Артыкул пра аўтара ў Вікіпэдыі
Упершыню да ўвагі беларускага чытача — асобнай кнігай апавяданні славутага сучаснага італьянскага празаіка, выбраныя са зборнікаў “Нязначныя памылачкі” і “Робіцца ўсё болей позна”. У першай частцы аўтар задумваецца над роляй выпадку ў нашых лёсах, пра дробныя непаразуменні, памылкі, што маюць непрадказальныя наступствы, а ў другой, у лірычных апавяданнях, напісаных у форме лістоў без адрасата, якія пісьменнік назваў размовамі з самім сабой, запрашае ў здзейсненыя падарожжы па далёкіх краінах, углядаецца ў далягляды мінулага, тужыць пра немажлівасць спыніць хуткаплынны час, спрабуе растлумачыць самому сабе тое, што сталася відавочным занадта позна.
Паглядзець апісаньне цалкам
Водгукі
Неабходны Лагін або Рэгістрацыя, каб напісаць водгук.
Раім паглядзець
Что будет, если пенсионерка в один день начнёт просвечивать? А если в многоэтажке на окраине Минска проснётся Том Йорк? Эти и другие истории — в дебютном сборнике Евгения Казарцева “F43”.
У сусвеце, дзе некалькі краін аб’ядналіся ў звышдзяржаву, пануе ідэалогія адзінай культуры. Адмысловая арганізацыя «С.О.Н.» займаецца знішчэннем помнікаў самабытных культур, каб змяніць гісторыю. Аднак тыя, хто сутыкаецца са згубленай мовай сваёй краіны, пераходзяць на яе і становяцца носьбітамі звышздольнасцяў. Нібы мова здольная змяніць генетычны код. У Мінску такія людзі стварылі падпольнае аб’яднанне «Лабірынт», каб ратаваць спадчыну беларусаў ад сістэмы з дапамогай уласных здольнасцяў. Але ці праўда выклікае забытая мова мутацыі, а не нешта яшчэ? Ці не блукае ў Лабірынце шпіён? І што рабіць, калі блізіцца ноч і «С.О.Н.» ахоплівае розум?
Пра гэтую кніжку Алеся Місуны нехта скажа: «Кніжка ўспамінаў». І будзе мець рацыю, бо нават пад павелічальным шклом у ёй не знойдзеш хоць друбінкі выдуманага. Усё было! І ўсё ж гэта больш, чым успаміны. Гэта — малюнак, дзе за буйнымі, кожным разам нечаканымі і глыбокімі зместам слядамі пэндзля, відаць тыя падзеі, тыя людзі з іх светаадчуваннем, тое жыццё, часта — змаганне за жыццё… Пярлінкі кароткіх апавяданняў вабяць сённяшняга чытача духам таго даўняга, ужо забытага і незваротнага часу, побыту, сярод якога прайшло маленства аўтара.
