Дзеткам

Кнігі

Калядны падарунак

Коміксы

Часопісы і альманахі

Казкі

Аўдыёкнігі

Выдавецтвы

Календары

Музыка

Рознае

Аўтары

Стомленая маска
1.90 BYN
Памер: 130x200 мм
Вага: 225 г

Purchase

Няма на складзе
ПрозаПеракладыКнігазбор (выдавецтва)Табукі Антоніа

Апісаньне

Апавяданні / пер. з італьянскай Вольгі Колас. — Мінск: Кнігазбор, 2010. — 168 с.

ISBN 978-985-6976-15-8

Пераклад зроблены паводле выданняў:
Antonio Tabucchi. Piccoli equivoci senza importanza
Feltrinelli, 2006 (першае выданне ў 1985);
Antonio Tabucchi. Si sta facendo sempre più tardi, Feltrinelli, 2003
(першае выданне ў 2001)


Артыкул пра аўтара ў Вікіпэдыі


Упершыню да ўвагі беларускага чытача — асобнай кнігай апавяданні славутага сучаснага італьянскага празаіка, выбраныя са зборнікаў “Нязначныя памылачкі” і “Робіцца ўсё болей позна”. У першай частцы аўтар задумваецца над роляй выпадку ў нашых лёсах, пра дробныя непаразуменні, памылкі, што маюць непрадказальныя наступствы, а ў другой, у лірычных апавяданнях, напісаных у форме лістоў без адрасата, якія пісьменнік назваў размовамі з самім сабой, запрашае ў здзейсненыя падарожжы па далёкіх краінах, углядаецца ў далягляды мінулага, тужыць пра немажлівасць спыніць хуткаплынны час, спрабуе растлумачыць самому сабе тое, што сталася відавочным занадта позна.

Паглядзець апісаньне цалкам

Водгукі

Неабходны Лагін або Рэгістрацыя, каб напісаць водгук.

Раім паглядзець

Левановіч Леанід
Аднаму з герояў рамана Пятру Махавікову падарылі на Новы год нататнік-штодзённік, ён даў сабе слова штодня рабіць занатоўкі, бо год 2000 незвычайны. Слова Пятро стрымаў, у выніку нарадзіўся адмысловы дзённікавы раман з 12 раздзелаў, які стаўся стрыжнем кнігі, вакол яго, нібы вінаградная лаза, абвіваюцца астатнія 16 раздзелаў твора.
Такарчук Вольга
Гісторыя адной вёскі ў цэнтры Польшчы і сьвету, якая ахоплівае цэлае стагодзьдзе і складаецца з кароткіх гісторый яе жыхароў і іх рэчаў, дзе паўсядзённасьць ствараецца з мноства выразных дэталяў, а рэчаіснасьць пераплятаецца з міфам.
Горват Андрэй
У іранічнай і лірычнай аповесці Андрэя Горвата персанажы стамляюцца быць кардоннымі фігуркамі, стараюцца не патануць у шматслойнасц Існавання і вучацца казаць: «Je vis. Я жыву».