Як гавораць беларусы
18.50 руб.
Памер: 210x210 мм
Вага: 340 г
Purchase
Апісаньне
Як гавораць беларусы / Вадзім Шклярык; ілюстрацыі Надзеі Леановіч — Мінск: Тэхналогія, 2024. — 34 с. Цвёрдая вокладка.
ISBN 978-985-458-369-3
Кніга прысвечаная разгляду адметных рыс сучаснай беларускай літаратурнай мовы, характарыстыцы яе дыялектнай асновы, апісанню найбольш яркіх асаблівасцей гаворак Беларусі. Адрасавана ўсім, хто цікавіцца беларускай мовай у шырокім яе разуменні.
ЗМЕСТ
Уступ
Раздзел I. Асаблівасці беларускай мовы ў параўнанні з рускай і ўкраінскай
Раздзел II. Дыялектная аснова беларускай мовы
Раздзел III. Асаблівасці гаворак Беларусі
Заключэнне
УСТУП
Пачатак беларускай мовы як адной з усходнеславянскіх можна смела адносіць да 2-й паловы I тысячагоддзя нашай эры, бо менавіта ў гэты час на тэрыторыі сучаснай Беларусі пачынаюць фарміравацца племянныя аб’яднанні ўсходніх славян. Безумоўна, гэта была яшчэ далёка не тая мова, якую цяпер вывучаюць у школах і на якой выдаюцца кнігі. Але якраз тады стала закладвацца аснова беларускіх гаворак з іх адметнымі рысамі, што пазней праявіліся як у старабеларускай (з XIV па XVIII стагоддзе), так і ў новай беларускай літаратурнай мове (з XVIII стагоддзя і да нашага часу). З пэўнымі зменамі мясцовыя моўныя асаблівасці захаваліся да сёння, выступаючы сведчаннем унікальнасці беларускай мовы, натуральнасці яе ўзнікнення і развіцца.
ПРА АЎТАРАЎ
Вадзім Шклярык — старшы навуковы супрацоўнік аддзела дыялекталогіі і лінгвагеаграфіі Інстытута мовазнаўства імя Якуба Коласа Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі, кандыдат філалагічных навук. Аўтар навуковых і навукова-папулярных публікацый па пытаннях тапанімікі і дыялекталогіі.
Надзея Леановіч — прафесійная мастачка. Удзельнічае ў беларускіх і замежных выставах з 2017 года. Першая персанальная выстава адбылася ў Мінску ў 2020 годзе. Карціны знаходзяцца ў прыватных калекцыях у Беларусі, Францыі, Эстоніі, Польшчы, Расіі, ЗША, Паўднёва-Афрыканскай Рэспубліцы.
ISBN 978-985-458-369-3
Кніга прысвечаная разгляду адметных рыс сучаснай беларускай літаратурнай мовы, характарыстыцы яе дыялектнай асновы, апісанню найбольш яркіх асаблівасцей гаворак Беларусі. Адрасавана ўсім, хто цікавіцца беларускай мовай у шырокім яе разуменні.
ЗМЕСТ
Уступ
Раздзел I. Асаблівасці беларускай мовы ў параўнанні з рускай і ўкраінскай
Раздзел II. Дыялектная аснова беларускай мовы
Раздзел III. Асаблівасці гаворак Беларусі
Заключэнне
УСТУП
Кожны народ мае
хаця б адзін геніяльны твор,
і гэты твор — мова.
Алесь Разанаў
Пачатак беларускай мовы як адной з усходнеславянскіх можна смела адносіць да 2-й паловы I тысячагоддзя нашай эры, бо менавіта ў гэты час на тэрыторыі сучаснай Беларусі пачынаюць фарміравацца племянныя аб’яднанні ўсходніх славян. Безумоўна, гэта была яшчэ далёка не тая мова, якую цяпер вывучаюць у школах і на якой выдаюцца кнігі. Але якраз тады стала закладвацца аснова беларускіх гаворак з іх адметнымі рысамі, што пазней праявіліся як у старабеларускай (з XIV па XVIII стагоддзе), так і ў новай беларускай літаратурнай мове (з XVIII стагоддзя і да нашага часу). З пэўнымі зменамі мясцовыя моўныя асаблівасці захаваліся да сёння, выступаючы сведчаннем унікальнасці беларускай мовы, натуральнасці яе ўзнікнення і развіцца.
ПРА АЎТАРАЎ
Вадзім Шклярык — старшы навуковы супрацоўнік аддзела дыялекталогіі і лінгвагеаграфіі Інстытута мовазнаўства імя Якуба Коласа Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі, кандыдат філалагічных навук. Аўтар навуковых і навукова-папулярных публікацый па пытаннях тапанімікі і дыялекталогіі.
Надзея Леановіч — прафесійная мастачка. Удзельнічае ў беларускіх і замежных выставах з 2017 года. Першая персанальная выстава адбылася ў Мінску ў 2020 годзе. Карціны знаходзяцца ў прыватных калекцыях у Беларусі, Францыі, Эстоніі, Польшчы, Расіі, ЗША, Паўднёва-Афрыканскай Рэспубліцы.
Відэа
Водгукі
Неабходны Лагін або Рэгістрацыя, каб напісаць водгук.
Раім паглядзець
Кніга складаецца з нарысаў пра тых вучоных-філолагаў, якія ў ХІХ−ХХІ стагоддзях распрацоўвалі разнастайныя праблемы ўсходнеславянскай лінгвістыкі. Падаюцца характарыстыкі асноўных прац, біяграфічная інфармацыя, факты навуковай і педагагічнай дзейнасці.
У кнізе вядомага гісторыка культуры, культуроляга і мастака Сяргея Харэўскага сабраныя эсэ, радыйныя скрыпты і лекцыі розных гадоў, аб’яднаныя агульнай для іх своеасаблівай мэтодыкай раскрыцьця тэмы, якую, бадай, можна вызначыць як “параўнальнае мастацтвазнаўства”.
У сваёй кнізе знакаміты навуковец з Кембрыджа дыстанцуецца ад агульнапрынятага погляду на Рэнесанс як на з’яву чыста італьянскую, новую, якую лёгка аддзяліць ад часоў Сярэднявечча. Ён падкрэслівае захаванне сярэднявечных традыцый у літаратуры і мастацтве, працэс творчай адаптацыі класічных форм і каштоўнасцяў да новага культурнага і сацыяльнага кантэксту як у Італіі, так і па ўсёй Еўропе.