Мама Му прыбірае
Больш выяваў
Націсніце, каб павялічыць
25.50 BYN
Памер: 230x290 мм
Вага: 425 г
Purchase
Няма на складзе
Апісаньне
Мама Му прыбірае / Юя Вісландэр, Свэн Нурдквіст; пераклад са шведскай Надзі Кандрусевіч. — Мінск: Кандрусевіч Надзея, 2021. — 24 с.
ISBN 978-985-7277-02-5
Ці ўмеюць каровы збіраць кветкі ды праціраць пыл на падваконні? Што трэба зрабіць, каб не ўбачыць ніводнай пылінкі? Вашай увазе – вясновая прыборка ў кароўніку і крумкачовым гняздзе: з дапамогай ветрагону ды белай фарбы. Хто большы чысцёха? Хто хутчэйшы прыбіральнік? І хто мусіць прыбіраць за прыбіральнікам пасля прыборкі? Ва ўсялякім выпадку, не Крумкач. Не. Толькі не ён!
ФРАГМЕНТ З КНІГІ
Мама Му падышла да акна.
— Глядзі, Крумкач, — сказала яна. — Ой, колькі тут пылу!
Мама Му мазнула хвастом па шкле.
— Паглядзі! Цяпер бачна вясну!
Потым яна змахнула пыл з падваконня і паставіла на яго шклянку з пралескамі.
— Ну вось, усё.
— Усё? — здзівіўся Крумкач і азірнуўся. — Што значыць “усё”?
— Я прыбрала, — патлумачыла Мама Му.
— Як прыбрала? А гэта, па-твойму, што?
(…)
— Як жа ты будзеш даставаць рэчы, якія ляжаць унізе?
— Дык я ўсё склаў на самым версе!
Крумкач паважна распрастаў крылы і задаволена азірнуўся.
— Мне вельмі спадабалася прыбіраць, — заявіў ён. — І ў мяне гэта вельмі добра атрымліваецца. Я магу прыбраць дзе заўгодна — за пяць хвілін!
— Праўда? — не паверыла Мама Му. — А як?
— Роўна праз пяць секунд ты не ўбачыш тут аніводнай пылінкі. Ты гатова?
— Му, так.
Крумкач пачаў лічыць:
— Раз! Два! Тры! Чатыры і… пяць! КЛІК.
ISBN 978-985-7277-02-5
Ці ўмеюць каровы збіраць кветкі ды праціраць пыл на падваконні? Што трэба зрабіць, каб не ўбачыць ніводнай пылінкі? Вашай увазе – вясновая прыборка ў кароўніку і крумкачовым гняздзе: з дапамогай ветрагону ды белай фарбы. Хто большы чысцёха? Хто хутчэйшы прыбіральнік? І хто мусіць прыбіраць за прыбіральнікам пасля прыборкі? Ва ўсялякім выпадку, не Крумкач. Не. Толькі не ён!
ФРАГМЕНТ З КНІГІ
Мама Му падышла да акна.
— Глядзі, Крумкач, — сказала яна. — Ой, колькі тут пылу!
Мама Му мазнула хвастом па шкле.
— Паглядзі! Цяпер бачна вясну!
Потым яна змахнула пыл з падваконня і паставіла на яго шклянку з пралескамі.
— Ну вось, усё.
— Усё? — здзівіўся Крумкач і азірнуўся. — Што значыць “усё”?
— Я прыбрала, — патлумачыла Мама Му.
— Як прыбрала? А гэта, па-твойму, што?
(…)
— Як жа ты будзеш даставаць рэчы, якія ляжаць унізе?
— Дык я ўсё склаў на самым версе!
Крумкач паважна распрастаў крылы і задаволена азірнуўся.
— Мне вельмі спадабалася прыбіраць, — заявіў ён. — І ў мяне гэта вельмі добра атрымліваецца. Я магу прыбраць дзе заўгодна — за пяць хвілін!
— Праўда? — не паверыла Мама Му. — А як?
— Роўна праз пяць секунд ты не ўбачыш тут аніводнай пылінкі. Ты гатова?
— Му, так.
Крумкач пачаў лічыць:
— Раз! Два! Тры! Чатыры і… пяць! КЛІК.
Водгукі
Неабходны Лагін або Рэгістрацыя, каб напісаць водгук.
Раім паглядзець
Дасціпныя апавяданні новай кніжкі Уладзіміра Ягоўдзіка расказваюць пра свойскіх жывёл, якія існуюць побач з людзьмі. Усе яны цікавыя, маюць свой адметны нораў, а галоўнае — чакаюць нашай спагады і дабрыні.
зьніжка
Казка славутага фінскага пісьменніка Сакрыса Тапеліюса апавядае пра старажытнага Ледзянога Волата, які прачнуўся пасля стогадовага сну. Ён быў перакананы, што няма на свеце нікога дужэйшага і разумнейшага за яго. Але неспадзявана Волат сутыкнуўся з невядомымі вынаходкамі людской цывілізацыі. Выявілася, што чыгунка — гэта зусім не замерзлы чыгун, а гумавыя галёшы цвёрдыя на зуб і зусім нясмачныя…
