Play.by
Description
Мінск: І. П. Логвінаў, 2009. — 168 с.
ISBN 978-985-6800-92-7
Пад вокладку з назваю “PLAY.BY” сабраныя ў адзіную кампазіцыю тры кнігі літаратара Адама Глобуса. Тут ёсць апавяданні і эсэ, напісаныя для інфармацыйнага сайта “Белорусские Новости” (naviny.by), назіранні за рускай культурай, партрэты вялікага пісьменніка Мікалая Гогаля і вялікай рускай перакладчыцы японскай літаратуры Веры Маркавай, занатоўкі пра характары людзей нашага часу і людзей з далёкага Мінулага. Такім чынам, “PLAY.BY” — зборнік самых найноўшых літаратурных твораў мастака Адама Глобуса.
ЗМЕСТ
І. МЕРКАВАННІ.
Эсэ і апавяданні
1. Кукуруза
2. Каштан
3. Дрозд
4. Дождж
5. Нож
6. Мацюк
7. Мора-мора-акіян
8. Натура
9. Двор
10. Рок
11. Кніга
12. Душа
13. Пацук
14. Лямпачка
15. Хованка
16. Чыча
17. Карта
18. Ключ
19. Кроў
20. Парнаграфіка
21. Фотакартачка
22. Скрыжаванне
23. Прырода
24. Хлеб
25. Малюнак
26. Прапаганда
27. Месца
28. Баран
29. Бульба
30. Ранец
31. Замак
32. Водгукі
33. Жлабіха
34. З’явы
35. Філосаф
ІІ. РАСЕЙСКАЯ КУНСТКАМЕРА
Першы пакой
Другі пакой
Трэці пакой
Маркава
ІІІ. ЛЮДЗІ
ЗанатоўкіProducts You May Like
Раманы "Пра бацькоў і дзяцей" і "Нормы камічных паводзін" звязваюць міжсобку постаці дзвюх асобаў апавядальніка (у якім мы пазнаем многія рысы самога аўтара) і ягонага бацькі. У першай са згаданых аповесцяў чытач выпраўляецца на прагулку з галоўнымі героямі, у размовах якіх чаргуюцца ўспаміны, дзіцячыя траўмы ці каментары актуальных ды гістарычных падзей, і з усяго гэтага паўстае цэльны вобраз не толькі жыцця апавядальніка, але і ўсёй эпохі. Цэнтральнае месца ў другой аповесці (яе дзеянне адбываецца на некалькі гадоў пазней), займае бацькава хвароба і смерць, якую сын па-свойму спрабуе адрэфлексаваць, выправіўшыся ў дэльту Дуная на пошукі сябе самога.
«Паліяна» – адна з самых вядомых дзіцячых кніг у свеце. Гэта гісторыя пра маленькую дзяўчынку, якая ўмее знаходзіць, чаму парадавацца ў любых абставінах. Пасля смерці бацькоў адзінаццацігадовую Паліяну з пачуцця абавязку бярэ да сябе яе цётка. Паліяна вучыць усіх навокал «гуляць у радасць».
Віктар Казько адлюстроўвае пошукі чалавекам тых сіл, што дапамогуць выстаяць у свеце, напоўненым трагічнымі падзеямі, і дадуць штуршок для руху наперад, да лепшага жыцця. Ён папярэджвае, што без беражлівага захавання спадчыны продкаў, чэрпання з яе адвечнай мудрасці не будзе будучыні ні ў народа, ні ў чалавецтва наагул.
