Паехаць на поўнач, каб памерці
12.20 BYN
12.80 BYN
Size: 130x200 mm
Weight: 255 g
Purchase
out of stock
Description
Паехаць на поўнач, каб памерці / Іда Ліндэ: Раман ; пераклад са шведскай Наталлі Паваляевай. — Мінск : А. М. Янушкевіч, 2019. — 186 с.ISBN 978-985-7210-06-0.
Пераклад са шведскай Наталлі Паваляевай паводле выдання:
Ida Linde. Norrut åker man för att dö. Stockholm: Norstedts, 2014.
Падзеі рамана вядомай шведскай пісьменніцы Іды Ліндэ разгортваюцца ў паўночнай Швецыі. Ён пачынаецца як крымінальная драма з варыяцыяй класічнага сюжэта пра Боні і Клайда – і працягваецца як філасофскае разважанне пра ролю выпадку ў нашым жыцці; пра тое, што трагедыя можа зламаць чалавека, а можа надаць яму сілы пачаць “новую эру” у сваім жыцці.
"...Выйдзі на траўнік – глядзі, як светла. Глыбокая ноч – а такое святло. Вось ляціць матылёк і сядае на тваю далонь. Твая далонь раскрытая, хутка ранак. У цябе няма для гэтага словаў. У цябе няма словаў для жывога.
Жывым трэба так мала. Мёртвым – амаль усё..."
У рамане закранаюцца сур’ёзныя праблемы сацыяльнага, палітычнага і філасофскага кшталту, аднак гэта перш за ўсё мастацкі твор, і галоўны сродак яго ўздзеяння на чытача — мова.
ФРАГМЕНТ З КНІГІ Паглядзець
Products You May Like
Масква 2000-х.
Горад, дзе віруюць ашаламляльныя грошы і пануюць стальныя норавы.
Дзе чалавек існуе ў каардынатах падначалення і спакусы, дзе воля — гэта найчасцей воля да ўлады.
Галоўны герой, выкладчык-эмігрант з Беларусі, патрапляе ў вір выпрабаванняў, якія вымушаюць яго нанова спасцігнуць тое, чаму адмова ад індывідуальнай свабоды ёсць такой салодкай.
Гэты тэкст варта чытаць, каб адчуць і зразумець тыя энергіі, што стаялі за шмат якімі падзеямі на постсавецкай прасторы апошнія 30 гадоў.
Пра гэтую кніжку Алеся Місуны нехта скажа: «Кніжка ўспамінаў». І будзе мець рацыю, бо нават пад павелічальным шклом у ёй не знойдзеш хоць друбінкі выдуманага. Усё было! І ўсё ж гэта больш, чым успаміны. Гэта — малюнак, дзе за буйнымі, кожным разам нечаканымі і глыбокімі зместам слядамі пэндзля, відаць тыя падзеі, тыя людзі з іх светаадчуваннем, тое жыццё, часта — змаганне за жыццё… Пярлінкі кароткіх апавяданняў вабяць сённяшняга чытача духам таго даўняга, ужо забытага і незваротнага часу, побыту, сярод якога прайшло маленства аўтара.
Пятнаццацігадовая Бася не ўяўляла, хто яна такая, пакуль у дзверы іх з мамай хаты не пастукаліся жаўнеры князя Свету. Яны вышукваюць адметных — расу, якую чамусьці вельмі не любяць звычайныя людзі. Схавацца ад пераследу можна толькі ў паселішчы сярод глухога лесу за непаслухмянай Хітрай ракой. Як толькі Бася зачыняе дзверы хаты, шляху назад для яе не застаецца…
