Паехаць на поўнач, каб памерці
12.20 BYN
12.80 BYN
Памер: 130x200 мм
Вага: 255 г
Purchase
Няма на складзе
Апісаньне
Паехаць на поўнач, каб памерці / Іда Ліндэ: Раман ; пераклад са шведскай Наталлі Паваляевай. — Мінск : А. М. Янушкевіч, 2019. — 186 с.ISBN 978-985-7210-06-0.
Пераклад са шведскай Наталлі Паваляевай паводле выдання:
Ida Linde. Norrut åker man för att dö. Stockholm: Norstedts, 2014.
Падзеі рамана вядомай шведскай пісьменніцы Іды Ліндэ разгортваюцца ў паўночнай Швецыі. Ён пачынаецца як крымінальная драма з варыяцыяй класічнага сюжэта пра Боні і Клайда – і працягваецца як філасофскае разважанне пра ролю выпадку ў нашым жыцці; пра тое, што трагедыя можа зламаць чалавека, а можа надаць яму сілы пачаць “новую эру” у сваім жыцці.
"...Выйдзі на траўнік – глядзі, як светла. Глыбокая ноч – а такое святло. Вось ляціць матылёк і сядае на тваю далонь. Твая далонь раскрытая, хутка ранак. У цябе няма для гэтага словаў. У цябе няма словаў для жывога.
Жывым трэба так мала. Мёртвым – амаль усё..."
У рамане закранаюцца сур’ёзныя праблемы сацыяльнага, палітычнага і філасофскага кшталту, аднак гэта перш за ўсё мастацкі твор, і галоўны сродак яго ўздзеяння на чытача — мова.
ФРАГМЕНТ З КНІГІ Паглядзець
Водгукі
Неабходны Лагін або Рэгістрацыя, каб напісаць водгук.
Раім паглядзець
Раман Яхіма Топала "Цэх д'ябла" – гэта літаратурныя раскопкі вусцішнай гісторыі ХХ стагоддзя, пераплеценыя з сюррэалістычным дзеяннем, якое вялікай часткай адбываецца ў Беларусі, праўда, Беларусі фантомнай, але, тым не менш, лёгка распазнавальнай. Раман быў выдадзены ў 2009 годзе, і з таго часу выйшаў у розных краінах у перакладах амаль на два дзясяткі моваў. Яхім Топал (нар. у 1962 г.), адзін з найбольш вядомых у сучасным свеце чэшскіх пісьменнікаў, за гэтую кнігу быў уганараваны прэміяй Яраслава Сайферта і прэміяй Міжнароднага ПЭН-клуба.
У іранічнай і лірычнай аповесці Андрэя Горвата персанажы стамляюцца быць кардоннымі фігуркамі, стараюцца не патануць у шматслойнасц Існавання і вучацца казаць: «Je vis. Я жыву».
Джэром Клапка Джэром, аўтар падарожнай аповесці "Трое ў чоўне і пёс з імі", зусім не ўпэўнены, што ўсё будзе добра. Бо наўрад ці дзядзька Поджэр павесіць карціну роўна, Гарыс даспявае камічныя куплеты, а Джордж паспяхова зварыць ірландскае рагу. Гучыць цалкам неверагодна, што нехта своечасова выберацца з Гэмптан-Корцкага лабірынта, што карчмар разам з п’янстосамі-заўсёднікамі зловіць гіганцкую стронгу, а Манмарансі ўчэпіць тлустага ката за хвост.
