Выбранае
3.48 руб.
Памер: 145x215 мм
Вага: 640 г
Purchase
Няма на складзе
Апісаньне
Аповесці, раман у навелах, апавяданні / Укладанне Тамары Сачанкі. — Мінск: Мастацкая літаратура, 2010. — 478 с. — (Школьная бібліятэка). Цвёрдая вокладка.
ISBN 978-985-02-1194-1
Кнігу знакамітага беларускага пісьменніка, лаўрэата Дзяржаўнай прэміі Беларусі імя Якуба Коласа, Літаратурнай прэміі імя Івана Мележа Барыса Сачанкі (1936—1995) склалі аповесці “Апошнія і першыя”, “Родны кут”, выбранае з рамана ў навелах “Чужое неба”, а таксама апавяданні розных гадоў.
Артыкул пра аўтара ў Вікіпедыі
Віртуальны музей адной асобы (сайт, прысвечаны Барысу Сачанку)
ЗМЕСТ
Апошнія і першыя. Рэквіем
Чужое неба. Вузлы памяці
Вёска майго маленства
Памяць
Паэзія і проза
Цыке
Дом на беразе Эльбы
Вочы
Сны
Родны кут. Аповесць
Апавяданні
Мама!
Кошык малін
Барвы ранняй восені
Канапляны чад
Хлеб
Першы крок
Наводшыбе
Недасяжная
Ваўчыца з Чортавай Ямы
Водгукі
Неабходны Лагін або Рэгістрацыя, каб напісаць водгук.
Раім паглядзець
Апавяданні Алега Дашкевіча друкаваліся ў розных перыядычных выданнях Беларусі на працягу больш як дваццаці гадоў, але сабраныя разам у кнігу ўпершыню. Гэта своеасаблівыя замалёўкі-рэпартажы з мінулага і нашага стагоддзя (тысячагоддзя!), у якіх дакладна, сур’ёзна і з гумарам перададзены той час, падзеі і надзеі беларусаў, а праўдзівей — само нашае жыццё.
«Попаль-Вух» – найважнейшая кніга, напісаная старажытнымі майя, якія перажылі іспанскае заваяванне. Адзін з найбольш значных літаратурных твораў у свеце, у якім вядзецца пра стварэнне свету, дзе багоў і герояў у пачатку часоў перад першым світаннем і гісторыю саміх горных народаў майя. У дадатак да таго, што гэта каштоўны рэсурс для навукоўцаў, гэта яшчэ і ўзвышаны літаратурны твор, які можна параўнаць з іншымі вялікімі эпасамі старажытнага свету – такімі як грэцкія «Іліяда» і «Адысея», а таксама індыйскія «Рамаяна» і «Махабхарата».
Поўня ўзышла на чорнае неба, яе халодныя прамяні асвячалі пакой, падаючы праз акно. Голасна брахаў суседскі сабака. Я доўга не мог заснуць, таму пэўны час проста ляжаў пад коўдрай і паглядаў у акно. Узгадаў, як мая бабуля вучыла мяне малога, што перад сном у акно глядзець нельга, бо нячыстая можа налякаць. Зразумела, што я, малы хлапчук цікаўны да ўсяго, не мог яе паслухаць. Акно было для мяне нібы дзвярыма ў іншы свет, я падоўгу ўглядаўся ў неба, на якім танчылі халодныя зоры, нават намагаўся іх лічыць. Тады ж бабуля пачынала пужаць мяне «бабамі цыцохамі» і распавядаць мне чарговую байку.
