Неверагодныя здарэнні на неверагоднай планеце
3.80 руб.
Памер: 210x290 мм
Вага: 140 г
Purchase
Няма на складзе
Апісаньне
Казка-размалёўка / Мастачка Алена Сянько. — Мінск : Кнігазбор, 2018. — 24 с. : іл. — (Бібліятэка Саюза беларускіх пісьменнікаў “Кнігарня пісьменніка”. Падсерыя “Каляровы ровар” ; выпуск 22).
ISBN 978-985-7180-67-7.
Фрагмент з кнігі
Маленькая дзяўчынка з блакітнымі вачыма падышла да ложка. Зірнула на вялікую падушку і без усялякай ахвоты палезла пад коўдру.
— Зноў адправілі спаць, — прабубніла пад нос. — Адну. Шкада, што бабулі побач няма, яна б казку распавяла. А то ні ў таткі, ні ў мамкі часу няма. Запрасілі б тую прыгажуню з тэлевізара да мяне, як было б весела! Яна столькі гісторый цікавых ведае, — сказала дзяўчынка, заплюшчыла вочкі і соладка пазяхнула. — Мо дрымота мяне закалыша і калыханку праспявае, а то…
Не паспела Волька (так звалі малую капрызулю) выказаць сваю думку, як адчула, што хтосьці ціха апусціўся ёй на галаву. Дзяўчынка высунула з-пад коўдры руку і, баючыся, дакранулася пальчыкамі да кагосьці і ледзь чутна спытала:
— А ты хто?
— Я так і ведала, я так і ведала, — пяшчотным, але пакрыўджаным голасам абурылася госця. А потым раптам крыкнула: — Схавай сваю руку і гэты палец! Ты, мабыць, не ведаеш, што непрыстойна тыцкаць пальцам у чалавека, нават калі ён і казачны. Гэта па-першае. А па-другое, ты сапсуеш маю сукенку. Зірні, якая яна ў мяне бялюткая, бо я — фея Пярынка. Заўваж — чароўная! Вялікая падарожніца, а не тая пэцканая-перапэцканая касметыкай вядоўца з тэлевізара, пра якую ты толькі што думала. Будзеш са мной сябраваць? Згаджайся. Мы з табою зараз адправімся ў такое падарожжа, якое табе і не снілася…
І, не дачакаўшыся адказу, Пярынка падхапіла Вольку пад рукі, і яны ўдзвюх вылецелі праз адчыненае акно. Спярша падняліся высока ўверх, паляталі над горадам, а потым узялі курс за высокія горы, за якімі неўзабаве прызямліліся…

ISBN 978-985-7180-67-7.
Фрагмент з кнігі
Маленькая дзяўчынка з блакітнымі вачыма падышла да ложка. Зірнула на вялікую падушку і без усялякай ахвоты палезла пад коўдру.
— Зноў адправілі спаць, — прабубніла пад нос. — Адну. Шкада, што бабулі побач няма, яна б казку распавяла. А то ні ў таткі, ні ў мамкі часу няма. Запрасілі б тую прыгажуню з тэлевізара да мяне, як было б весела! Яна столькі гісторый цікавых ведае, — сказала дзяўчынка, заплюшчыла вочкі і соладка пазяхнула. — Мо дрымота мяне закалыша і калыханку праспявае, а то…
Не паспела Волька (так звалі малую капрызулю) выказаць сваю думку, як адчула, што хтосьці ціха апусціўся ёй на галаву. Дзяўчынка высунула з-пад коўдры руку і, баючыся, дакранулася пальчыкамі да кагосьці і ледзь чутна спытала:
— А ты хто?
— Я так і ведала, я так і ведала, — пяшчотным, але пакрыўджаным голасам абурылася госця. А потым раптам крыкнула: — Схавай сваю руку і гэты палец! Ты, мабыць, не ведаеш, што непрыстойна тыцкаць пальцам у чалавека, нават калі ён і казачны. Гэта па-першае. А па-другое, ты сапсуеш маю сукенку. Зірні, якая яна ў мяне бялюткая, бо я — фея Пярынка. Заўваж — чароўная! Вялікая падарожніца, а не тая пэцканая-перапэцканая касметыкай вядоўца з тэлевізара, пра якую ты толькі што думала. Будзеш са мной сябраваць? Згаджайся. Мы з табою зараз адправімся ў такое падарожжа, якое табе і не снілася…
І, не дачакаўшыся адказу, Пярынка падхапіла Вольку пад рукі, і яны ўдзвюх вылецелі праз адчыненае акно. Спярша падняліся высока ўверх, паляталі над горадам, а потым узялі курс за высокія горы, за якімі неўзабаве прызямліліся…

Водгукі
Неабходны Лагін або Рэгістрацыя, каб напісаць водгук.
Раім паглядзець
“Заўрык” – пра тое, як сям’я стэгазаўраў чакае малыша і як мяняецца іх жыццё. Як галоўны герой – старэйшы Заўрык – пасля нязгоды і крыўды ўсё ж прымае свайго малодшага браціка Стэга. Гэту кнігу добра чытаць у любой сям’і, дзе ёсць, альбо плануецца некалькі дзяцей: яна дае падставу абмеркаваць праблемы і непаразуменні паміж братамі ды сёстрамі. А пасля звярнуць іх увагу на каштоўнасць адно аднаго, дапамагчы дзецям прымаць і любіць сваіх сямейнікаў.
А ці можна маме заблытацца, а тату стаміцца? Мама заснула, не папрасаваўшы табе кашульку? Тата забыў, што ты любіш чупа-чупсы, і не любіш, калі ён не ў гуморы? Што паробіш, мамы і таты – таксама людзі! І маюць свае правы ;) Права не быць ідэальнымі, памыляцца і стамляцца. Быць самімі сабой.