Выбраная лірыка
More images
Click to enlarge
7.50 BYN
Size: 110x150 mm
Weight: 135 g
Purchase
Description
Выбраная лірыка / Візма Бэлшавіца; пераклад з латышскай Васіля Сёмухі. — Мінск: Выдавец Зміцер Колас, 2018. - 108 с. – (Паэты планеты).ISBN 978-985-25-0028-5.
Пераклад зроблены паводле выданняў:
Belševica V. Jūra deg. Rīga: Liesma, 1966.
Belševica V. Gadu gredzeni. Rīga: Liesma, 1969.
Belševica V. Madarās. Rīga: Liesma, 1976.
Belševica V. Kamola tinēja. Dzēja. Rīga: Liesma, 1981.
Belševica V. Kopoti raksti, 1., 2. sējums. Sastādītāja un komentāri: Inta Čaklā. Rīga: Jumava, 2000.
Візма Бэ́лшавіца (у замужжы Элсберга, 1931–2005) – латышская паэтка, якая валодала ўнікальным дарам лірычнага спасціжэння навакольнай, далёка не заўсёды паэтычнай рэчаіснасці. Неаднаразова вылучалася на Нобелеўскаю прэмію па літаратуры. Беларускія пераклады Васіля Сёмухі рабіліся ў шчыльным супрацоўніцтве з аўтаркай твораў.
ЗМЕСТ Разгарнуць
ВЕРШ З КНІГІ Разгарнуць
Products You May Like
„У творчасці паэта ёсць адзін важны верш” - так піша Надзея Артымовіч у сваім эсэ „Паэзія – гэта вольнасць”, змешчаным у яе апошнім зборніку «Жоўтая музыка», выдадзеным нашай рэдакцыяй у 2005 годзе. Я не ведаю, які верш з'яўляецца гэтым адзіным, самым важным для яе самой. Спадзяюся, што ён увесь час пішацца. Але ж усё напісанае дагэтуль Надзеяй Артымовіч дае кожнаму з нас магчымасць адшукаць у яе паэзіі менавіта той самы, адзіны, важны верш – твой верш. Верш, які будзе ўсплываць у тваіх думках у розных неспадзяваных хвілінах і месцах. Верш – мантра, малітва, замова. Замова, мова, слова. Маўчанне – ці ж не самае таемнае і характэрнае для сакрум і прафанум ейнага жыццёва лёсу?
Стэйн Стэйнар (1908-1958) – ісландскі паэт, які, пачаўшы з вострасацыяльных традыцыйных вершаў, пад уплывам сюррэалізму перайшоў да эксперыментаў з абстрактнымі стылямі і фактычна стаў пачынальнікам мадэрнізму ў паэзіі Ісландыі.
Сальваторэ Квазімада (1901–1968) – адзін з самых слынных італьянскіх паэтаў XX ст., лаўрэат літаратурнай Нобелеўскай прэміі 1959 г. Яго герметычная паэзія, скіраваная да невымоўнага, да маўчання і адсутнасці, поўная метафізічнага напружання яна ўспрымаецца як чысты акт абсалютнага валодання мовай, увасаблення яе сканцэнтраванага і сутнаснага складу.
