Бойня нумар пяць, або Крыжовы паход дзетак
14.00 руб.
Size: 115x140 mm
Weight: 270 g
Purchase
out of stock
Description
Бойня нумар пяць, або Крыжовы паход дзетак / Курт Вонэгут; пераклад з англійскай Павал Касцюкевіч. — Вільня : Логвінаў, 2019. — 418 с.
ISBN 978-609-8213-72-0
Можна сказаць, што гэта аповед пра разбурэнне Дрэздэна, але тады застаецца пытанне, што рабіць з зялёнымі чалавечкамі і іх роднай планетай Тральфамадор. Можна сказаць, што гэта суцэльная фантастыка, але так ужо сталася, што Дрэздэн у Другую сусветную напраўду разбурылі і Курт Вонэгут быў адным з нешматлікіх амерыканскіх ваеннапалонных, якія перажылі бамбаванне ў лютым 1945 года. Адна з найважнейшых кніг у сусветнай літаратуры ХХ стагоддзя.
Пра аўтара
КУРТ ВОНЭГУТ-МАЛОДШЫ,
амэрыканец нямецкага паходжаньня
ў чацьвертым пакаленьні,
што цяпер жыве з усімі выгодамі
на мысе Код
(і зашмат курыць),
вельмі даўно, калі быў пяхотным выведнікам
войска ЗША,
“па-за гульнёю”
(у якасьці ваеннапалоннага)
зрабіўся сьведкам бамбаваньня гораду Дрэздэну
(Нямеччына),
гэтай “Флярэнцыі-на-Эльбе”,
і можа пра тое апавесьці, бо ацалеў.
Гэты раман месцамі напісаны ў тэлеграфа-
шызафрэнічнай
манеры,
уласьцівай аповедам плянэты Тральфамадр,
адкуль прыбываюць лятальныя сподкі.
Мір.
ФРАГМЭНТ З КНІГІ Паглядзець
ISBN 978-609-8213-72-0
Можна сказаць, што гэта аповед пра разбурэнне Дрэздэна, але тады застаецца пытанне, што рабіць з зялёнымі чалавечкамі і іх роднай планетай Тральфамадор. Можна сказаць, што гэта суцэльная фантастыка, але так ужо сталася, што Дрэздэн у Другую сусветную напраўду разбурылі і Курт Вонэгут быў адным з нешматлікіх амерыканскіх ваеннапалонных, якія перажылі бамбаванне ў лютым 1945 года. Адна з найважнейшых кніг у сусветнай літаратуры ХХ стагоддзя.
Пра аўтара
КУРТ ВОНЭГУТ-МАЛОДШЫ,
амэрыканец нямецкага паходжаньня
ў чацьвертым пакаленьні,
што цяпер жыве з усімі выгодамі
на мысе Код
(і зашмат курыць),
вельмі даўно, калі быў пяхотным выведнікам
войска ЗША,
“па-за гульнёю”
(у якасьці ваеннапалоннага)
зрабіўся сьведкам бамбаваньня гораду Дрэздэну
(Нямеччына),
гэтай “Флярэнцыі-на-Эльбе”,
і можа пра тое апавесьці, бо ацалеў.
Гэты раман месцамі напісаны ў тэлеграфа-
шызафрэнічнай
манеры,
уласьцівай аповедам плянэты Тральфамадр,
адкуль прыбываюць лятальныя сподкі.
Мір.
ФРАГМЭНТ З КНІГІ Паглядзець
Products You May Like
Поўня ўзышла на чорнае неба, яе халодныя прамяні асвячалі пакой, падаючы праз акно. Голасна брахаў суседскі сабака. Я доўга не мог заснуць, таму пэўны час проста ляжаў пад коўдрай і паглядаў у акно. Узгадаў, як мая бабуля вучыла мяне малога, што перад сном у акно глядзець нельга, бо нячыстая можа налякаць. Зразумела, што я, малы хлапчук цікаўны да ўсяго, не мог яе паслухаць. Акно было для мяне нібы дзвярыма ў іншы свет, я падоўгу ўглядаўся ў неба, на якім танчылі халодныя зоры, нават намагаўся іх лічыць. Тады ж бабуля пачынала пужаць мяне «бабамі цыцохамі» і распавядаць мне чарговую байку.
Раман “Нататкі ў плыні часу” мае аўтабіяграфічную аснову. У цэнтры аповеду настаўнік вячэрняй школы і яго штодзённая педагагічная праца, поўная кур’ёзных сітуацый і парадоксаў. Канфлікт паміж дабром і злом трансфармуецца ў канфлікт паміж асобай і сістэмай (школьнай і грамадскай), у якой асоба вымушана існаваць. Станіслаў Ракус выкарыстоўвае новыя для славацкай літаратуры кампазіцыйныя і сюжэтныя прыёмы, што робіць яго творчасць наватарскай.
Что будет, если пенсионерка в один день начнёт просвечивать? А если в многоэтажке на окраине Минска проснётся Том Йорк? Эти и другие истории — в дебютном сборнике Евгения Казарцева “F43”.
