Чаму ўсё так?
Больш выяваў
Націсніце, каб павялічыць
12.50 руб.
Памер: 130x180 мм
Вага: 200 г
Purchase
Апісаньне
Чаму ўсё так? / Таццяна Карытка. — Мінск : Кнігазбор, 2020. — 152 с. — (Бібліятэка Саюза беларускіх пісьменнікаў “Кнігарня пісьменніка”; Пункт адліку).ISBN 978-985-7227-69-3.
Чатыры маладыя жанчыны прыходзяць на рэаліці-шоу “Мужчына выбірае”, каб знайсці каханне і праславіцца. Але знікненне адной з удзельніц, ананімныя запіскі з перасцярогамі і дзівацкія конкурсы красамоўна падказваюць, што рэжысёр праекта ставіць свой, небяспечны эксперымент, мэта якога зусім не каханне.
Дэбютная кніга Таццяны Карыткі пачынаецца як вясёлая пародыя на вядомы тэлепраект, а па сутнасці становіцца выказваннем пра ненадзейнасць памяці і немагчымасць зафіксаваць мінулае як нязменную велічыню.
ЗМЕСТ Паглядзець
ФРАГМЕНТ З КНІГІ Паглядзець
Водгукі
Неабходны Лагін або Рэгістрацыя, каб напісаць водгук.
Ирина Шматко
10.02.2021 - 17:47:22
10.02.2021 - 17:47:22
"Чаму ўсё так?" - кніга маладой беларускай пісьменніцы. І на мой погляд, дэбют атрымаўся ўдала.
Таццяна Карытка напісала годную псіхалагічную аповесць з непрадказальным сюжэтам. Усе героі жывыя, з уласнымі рысамі характару. Кожны мае сваю гісторыю і свае шкілеты ў шафе. Было цікава за імі назіраць. Пачынаецца ўсё з таго, што чатыры дзяўчыны прыходзяць на рэаліці-шоу кшталту "Халасцяка". Адна з іх раптоўна і загадкава знікае, а астатнія працягваюць удзельнічаць у конкурсах, якія больш падобныя да псіхалагічных эксперыментаў. І вось тут аўтарка закранае вельмі важную тэму: як нашыя мінулыя псіхалагічная траўмы ўплываюць на нас. Можна зрабіць выгляд, што гэтага не было, паспрабаваць забыць ўсё. Але наш мозг - вялікая загадка. І гульні з падсвядомасцю дабром не скончацца. Бо ад сябе не ўцячэш.
На сайце "Нашай Нівы" ёсць добрая рэцэнзія на гэтую кнігу, дзякуючы якой я і набыла сабе асобнік. Хочацца, каб больш людзей азнаёмілася з творам Таццяны Карытка, бо кніга годная. Яшчэ спадзяюся, што гэта не апошняя кніга аўтаркі
Таццяна Карытка напісала годную псіхалагічную аповесць з непрадказальным сюжэтам. Усе героі жывыя, з уласнымі рысамі характару. Кожны мае сваю гісторыю і свае шкілеты ў шафе. Было цікава за імі назіраць. Пачынаецца ўсё з таго, што чатыры дзяўчыны прыходзяць на рэаліці-шоу кшталту "Халасцяка". Адна з іх раптоўна і загадкава знікае, а астатнія працягваюць удзельнічаць у конкурсах, якія больш падобныя да псіхалагічных эксперыментаў. І вось тут аўтарка закранае вельмі важную тэму: як нашыя мінулыя псіхалагічная траўмы ўплываюць на нас. Можна зрабіць выгляд, што гэтага не было, паспрабаваць забыць ўсё. Але наш мозг - вялікая загадка. І гульні з падсвядомасцю дабром не скончацца. Бо ад сябе не ўцячэш.
На сайце "Нашай Нівы" ёсць добрая рэцэнзія на гэтую кнігу, дзякуючы якой я і набыла сабе асобнік. Хочацца, каб больш людзей азнаёмілася з творам Таццяны Карытка, бо кніга годная. Яшчэ спадзяюся, што гэта не апошняя кніга аўтаркі
Раім паглядзець
Творы ў кнізе вострасюжэтныя, з загадкамі, містыкай і нечаканымі паваротамі. І, вядома, са зваротам да гісторыі — куды без яе? Апавяданне "Яйкі птушкі Рух" і дэтэктыўная аповесць “Голем з Малой Мар'ямпольскай” маюць у сабе больш містычных матываў. Аповесць “Вуаерыст” — бліжэй да дэтэктыву ў жанры “нуар” з гістарычнымі паралелямі. Станоўчых герояў у “Вуаерысце” практычна няма, затое ёсць эротыка, спецслужбы і пошукі золата.
Свет перапоўнены інфармацыяй, а чалавек не адчувае “інфармацыйнага голаду”, каб чытаць вялікія кніжкі. Таму шанец застаецца адно ў паэзіі ды кароткіх празаічных тэкстаў. Туды, нібы ў мікрачып, можна запісаць максімум эмоцый – каханне, страх, роспач. З імі ды іншымі рэфлексамі спрабуе гуляць аўтар у сваім дэбютным зборніку.
Раман “Нататкі ў плыні часу” мае аўтабіяграфічную аснову. У цэнтры аповеду настаўнік вячэрняй школы і яго штодзённая педагагічная праца, поўная кур’ёзных сітуацый і парадоксаў. Канфлікт паміж дабром і злом трансфармуецца ў канфлікт паміж асобай і сістэмай (школьнай і грамадскай), у якой асоба вымушана існаваць. Станіслаў Ракус выкарыстоўвае новыя для славацкай літаратуры кампазіцыйныя і сюжэтныя прыёмы, што робіць яго творчасць наватарскай.
